Dit is het vervolg op de blogserie van dressuurinstructrice en amazone Esther Wisse. In de komende blogs zal ik mijzelf verder voorstellen en een stukje van mijn (paarden)leven vertellen..
”Maar het was natuurlijk ook niet alleen Yanieke die nieuwe dingen tegemoet ging. Ook ik moest een nieuwe school vinden en wennen aan het nieuwe huis.”
Yanieke stond inmiddels op de nieuwe stal en ik had nu de volledige verantwoording over haar.., best spannend. Ik begon eerst met wandelen en een beetje longeren.. dat rijden ging namelijk nog niet zo. Yanieke had altijd de gewoonte om keihard te gaan en dan zou ik er halverwege afknallen. Dat is eigenlijk wel een goede samenvatting van ons rijden toen de tijd. Via een affiche kwam ik bij een klein stalletje terecht waar ik mee zou gaan als groom bij het mennen. Dat vond ik namelijk altijd heel leuk, maar doordat ik verhuisd was deed ik dat bijna niet meer. Ik begon op die stal te helpen en had het er naar mijn zin. Ze hielpen mij een beetje met Yanieke en zo kwam ik weer iets verder. Een tijdje later heb ik Yanieke naar een stal verderop verplaatst omdat het tussen de boer en mij niet zo soepeltjes ging. We zullen het maar houden op een echte typische boer ;).
Op deze stal waren er meer mensen van mijn leeftijd die ook een pony of paard hadden. Hier begon ik steeds meer en meer te leren en Yanieke wat meer en beter te rijden. Op een gegeven moment ging ze er zelfs niet meer zo vaak ervan door haha.
Ik heb in Loosdrecht ongeveer 3 jaar gewoond en zowel op stal als met de verschillende paarden mij altijd enorm vermaakt. Op school had ik wat meer moeite, maar dat kwam ook wel omdat ik in Laren op school zat en er ook best wat mensen met geld in die omgeving wonen. Ik werd op school regelmatig gepest en ben op een gegeven moment geswitcht van klas, gelukkig werd het daarna beter.
Mijn moeder had altijd de wens om naar Griekenland te verhuizen en Nederland te verlaten. Ze wilde dat eigenlijk al doen toen ik 12 was. Helaas lukte het toen niet, maar nu kreeg ze wel de kans om naar Griekenland te verhuizen. Dit hield voor mij in dat ik weer zou moeten verhuizen.. Ik was boos en verdrietig, want hoe zat het dan nu met Yanieke? Ik had Yanieke een tijd daarvoor officieel overgekocht zodat ik gewoon alles met haar kon doen wat ik wilde. Ik deed dat in feite al, maar het was meer een gevoelskwestie. Maar een paard verhuizen naar het buitenland was niet niks.. Ik moest maar eens van mijn moeder gaan kijken naar wat voor mogelijkheden er waren om Yanieke eventueel mee te nemen..
Uiteindelijk hadden we een transporteur geregeld voor zowel onze spullen als Yanieke. Omdat ik niet wist hoe Griekenland (uiteindelijk is het Kreta geworden waar wij gingen wonen) voor Yanieke zou zijn en dat ze de hele reis alleen zou komen te staan en misschien in Griekenland ook wel, kochten we een mini-shetlander erbij: Lizzy. Lizzy was twee jaar oud en was een echte mini: ze was 73 cm. Zelfs mijn vader durfde daar mee te lopen haha. Lizzy was wel echt een eigenwijze shetlander die onder al het draad door vloog, alle weides op zijn kop zette en vervolgens nooit meer te vangen was.. Lizzy en Yanieke werden beste maatjes ze waren uiteindelijk onafscheidelijk van elkaar.
Het transport naar Griekenland ging niet vlekkeloos en gaf veel problemen. Ik wil niet verder ingaan op deze problemen, maar het heeft uiteindelijk best heel lang geduurd voor Yanieke en Lizzy in Griekenland aankwamen.
Wordt vervolgd.. Lees Even voorstellen..Griekenland: Kreta (deel V) volgende week.
Tot volgende week!
