In mijn vorige blog werd de voorwaartse drang besproken en waarom ik deze zo belangrijk vindt. Er zijn natuurlijk nog veel meer rij technische onderwerpen die heel belangrijk zijn in de training van een paard, maar voorwaartse drang en ontspanning springen er voor mij echt uit.
Ten eerste is het belangrijk om te weten dat wanneer er te veel spanning is het paard niet (goed) kan leren. Ontspanning is nodig om dingen in de hersenen op te slaan, maar ook het vertrouwen te hebben dat fouten gemaakt mogen worden. Dit zorgt ervoor dat het paard de ruimte voelt om na te denken en te experimenteren om naar de juiste antwoorden te zoeken.
Ik heb dit zelf ook ooit eens tijdens het werk ervaren. Daar waar ik altijd dingen snel leerde en eigen kon maken, waar ik altijd vrij handig was in de praktijk en graag mijn werk deed, leek het op deze werkplek nooit vanzelf te gaan. Als ik wat gepakt had en dit vervolgens terug legde op de plek waar het vandaag kwam werd er vervolgens gesnauwd dat het niet de juiste plek was. In het begin denk je: O, hè verdorie, ik moet echt even beter opletten. Je past je aan en doet je best zodat het niet nog een keer gebeurt. Echter was er elke week wel wat en was het ook elke week anders en was het op de een of andere manier nooit goed genoeg.
Op de lange termijn raakt ik gefrustreerd en schoten de tranen bijna in mijn ogen als ik het weer eens ‘niet goed had gedaan’. Verder lukte het mij niet om bepaalde dingen te leren die noodzakelijk waren voor het werk. Dit zorgde voor een nog grotere frustratie omdat je jezelf nog meer gaat degraderen. Alles bij elkaar gaat dan het gevoel van frustratie en teleurstelling versterken en je raadt het natuurlijk al hierdoor wordt alles nog veel erger en vaker fout.
Later begon ik hierover na te denken en kwam ik erachter dat ik niet dom of onhandig was, maar dat de manier van werken en hoe er met je wordt omgegaan hier alles bepalend voor is. Ik leerde dat als je langdurig veel spanning en stress hebt je niets meer opslaat. Dit is met paarden en de training niet anders.
Door de jaren heen heb ik geleerd dat ontspanning veel belangrijker is dan dat we veelal zien bij de training van een paard. Hoe vaak zie je niet veel stress bij paarden of paarden die duidelijk constant ongemak ervaren. Het kan natuurlijk best zijn dat er soms tijdens een training wat spanning ontstaat doordat het paard iets niet helemaal begrijpt, iets nieuws leert en dit spannend vindt of iets probeert waardoor het misschien ongemak ervaart. Ik denk dat tijdelijke spanning niet erg is en soms ook goed. Net als bij mensen kan spanning ook zorgen voor meer focus en iets meer de drang of druk hebben om iets goed te doen. Ook tijdelijk ongemak door bijvoorbeeld de opbouw van spieren, conditie of iets dergelijks hoort bij training. Als wij naar de sportschool gaan ervaren wij ook wel eens (spier)pijn of bepaalde ongemakken. Voor een keer is dat helemaal niet erg, maar als het dag in, dag uit gaat zijn dan wordt het anders. Dan wordt de tijdelijke stress, chronische stress. En stress is voor het lijf niet goed. De kans op blessures wordt daarmee aanzienlijk vergroot, maar ook de mentale gesteldheid van het paard wordt daarmee beschadigd.
Zonder ontspanning is er eigenlijk geen training mogelijk. Daarom staat ontspanning op nummer 2.
