Een tijdje geleden vroeg ik naar wat mensen het meest belangrijk vonden in hun dagelijkse training met hun paard. In deze blog behandel ik één van de twee belangrijkste punten waar ik in mijn dagelijkse trainingen aan werk: Voorwaartse drang.
Vanuit mijzelf ben ik een voorwaartse ruiter dus misschien ben ik daar wel heel erg mee geholpen. Mijn tempo in de trainingen lag vrijwel altijd te hoog en soms heb ik dat nog wel eens. Tegenwoordig kan ik het veel beter controleren zonder de handrem erop te zetten. Maar er is één ding wat ik daarvan geleerd heb en dat is: Dat het voorwaarts gaan van het paard veel problemen oplost. Natuurlijk is het racen of wegrennen van een paard niet goed. Dat is niet voorwaarts gaan, maar snel of hard gaan. Des te meer ik mijzelf ontwikkel ik in het rijden des te meer besef ik mij dat voorwaartse drang super belangrijk is om problemen op te lossen. Niet alleen het oplossen van problemen, maar ook het correct africhten van jonge paarden en het verder trainen van paarden naar of op een hoger niveau. Zonder voorwaartse drang is er niets mogelijk.
Je kan het eigenlijk vergelijken met leren fietsen. Op het moment dat je leert fietsen begin je met zijwieltjes zodat je niet omvalt en balans kan houden. Naarmate je verder leert duwt iemand je op de fiets vooruit. En uiteindelijk leer je zelf diezelfde beweging te evenaren door op de trappers te duwen en de voorwaartse drang vast te houden. Wanneer de voorwaartse drang afneemt ga je al snel slingeren en als je niet opnieuw op de trappers duwt val je toch echt om met de gevolgen van dien.
Toen ik leerde fietsen begon ik ook op een fiets met zijwieltjes. Toen ik groter werd en op een grotere fiets zonder zijwieltjes kan gaan fietsen hielp mijn zus mij. We gingen naar een voetbalveldje om te oefenen met fietsen. Ik fietsen en mijn zus duwen. Daar gingen we dan, steeds iets harder en goed dat het ging! Ik helemaal blij en riep tegen mij zus: Kijk hoe het gaat, ondertussen keek ik achterom en zag dat mijn zus al een heel eind geleden gestopt was met duwen… Ik schrok, vervolgens stopte ik met trappen, begon te slingeren en viel uiteindelijk om, bijna tegen het doel bestemd voor de voetbal.. Ik had al die tijd niet doorgehad dat ik zelf aan het fietsen was, maar toen ik doorhad dat mijn zus mij niet meer hielp, vergat ik te trappen, verloor ik de controle en daar ging ik, gevloerd en al.
Eigenlijk is dit niets anders dan het hele paardrijden. Ik verloor mijn voorwaartse drang waardoor ik de controle verloor en op de grond terecht kwam. Wanneer je een jong paard rijdt help je deze ook zijn balans te vinden door voorwaarts te rijden. Hierdoor krijg je geen slinger in het rijden en behoud je de controle. Verlies je de voorwaartse drang? Dan kom je in de problemen en dat is exact waar het mis gaat met veel paarden. Ze missen de voorwaartse drang en worden vaak tegengehouden, het paard kan zijn balans niet vinden en gaat dit op een andere manier uitten. De een doet dit door alleen een beetje te slingeren, een andere doet dit door stil te gaan staan en weer een andere doet dit door te gaan bokken.
Waar het dus allemaal om draait is om het paard voorwaarts te houden zodat het in balans kan blijven en je het paard leert om op eigen benen te gaan lopen. Daarom is nummer 1 voor mij voorwaartse drang.
In mijn volgende blog vertel ik jullie alles over het tweede punt wat ik heel belangrijk vindt in mijn dagelijkse trainingen
Wat leuk en begrijpelijk geschreven!