Dit is het vervolg van de blog serie: Projectpaard: Four Roses. In deze blogserie vertel ik wat meer over het proces van Four Roses. Deze blog is het vervolg op: Projectpaard: Four Roses (IV)
‘’Ik peinsde nog wat dagen door tot de volgende hengstigheid’’
Ik had mezelf voorgenomen om in ieder geval de twee weken van ontstekingsremmer af te wachten hoe die zouden verlopen en op basis daarvan een keus te maken. In de tussentijd had ik wel wat rond zitten neuzen naar potentiële hengsten en hengstenhouders.. Als bleek dat Roos toch last bleef hebben van de mogelijke ontsteking in de hals dan zou dat inhouden dat ik haar zou moeten in laten spuiten met ontstekingsremmers in de hals en met de consequenties van dien. Mijn voorkeur ging daar niet naar uit maar als het niet anders is dan moet je wat.
Gedurende de twee weken waarin ze de ontstekingsremmer kreeg merkte ik nog geen grote veranderingen, maar wel kleine veranderingen waarop ik toch wat meer hoop kreeg dat het via deze weg goed zou komen. Het voornaamste wat ik merkte is dat ze al een stuk ontspannender geworden was na de laatste chiropractische behandeling. Aan het einde van de twee weken begon ze wel minder te staken, maar het was nog niet volledig weg.
Na veel overwegen en peinzen had ik besloten Roos te laten dekken, het is en blijft toch altijd een risico wat je neemt. Wat mij vooral over de streep getrokken heeft is dat ik haar in ieder geval alle tijd wilde gunnen om ontspannen te worden, dat was voor mij het allerbelangrijkste en ik merkte dat ze die tijd ook echt nodig had. Mocht het hele rijden dan toch niet goed lukken dan had ik in ieder geval een veulen waar ik op de langere termijn mee verder kon. Het was natuurlijk niet hoe ik het graag zag, maar ik vond wel dat ik realistisch moest blijven. In het allerergste geval konden we dan met haar fokken of haar als fokmerrie verkopen, het ging nu eenmaal allemaal nog niet zo soepel..
Ik had besloten Roos naar Team Nijhof te brengen en haar daar te laten insemineren. Het was al later in het seizoen en aangezien ze haar de hele dag in de gaten houden, veel ervaring hebben en de hengst daar op stal staat leek dat mij de beste optie. Ik heb zelf geen ervaring met het fokken van veulens en je moet dan maar weer net op tijd zijn met alles. Alleen het idee dat ik dan het juiste moment zou missen daar kreeg ik al stress van en daar wilde ik niet aan denken eigenlijk.
De reis daarheen was natuurlijk spannend. Trailer laden was eerst niet te doen met Roos, maar vanaf het voorjaar had ik dit al regelmatig geoefend zodat ik haar gewoon normaal kon laden. Ze is nog niet volledig ontspannen, maar dit zal ze ook een beetje moeten leren door zo nu en dan op pad te gaan en te leren dat het goed is. Toen we Roos gebracht hadden kregen we na een week al te horen dat ze gedekt was en een eisprong had, dus we mochten haar weer ophalen! Na 14 dagen de eerste echo scan en daarna weer na 4 weken.
De eerste scan vond ik heel spannend was ze nog drachtig? Of toch niet.. Nou gelukkig kon de dierenarts mij al vrij snel laten weten dat ze inderdaad drachtig was! Tsjonge wat was ik blij, stiekem natuurlijk wel gehoopt, maar het is toch altijd even afwachten. Toen we uiteindelijk ook nog de scan na 6 weken deden was ook goed te zien dat ze nog steeds drachtig was en dit ook maar exact 1 eicel was. Er hoefde dus geen eicel te worden afgeknepen. Beter kon het haast niet worden, nu vooral geduld…
O ja en het rijden.. Dat had ik even aan de kant geschoven omdat ik graag wilde dat ze drachtig werd en geen stress zou ervaren waarop ze misschien haar vrucht zou afstoten. Enkel zo nu en dan wat longeren en verder heeft ze heerlijk in de weide gelopen als een echte drachtige mama ;).
Inmiddels zijn we de zomer natuurlijk voorbij en zijn we een aantal stadia verder. Ik heb Roos na een tijdje weer rustig opgepakt en het leek alsof alles haar goed had gedaan. Ze was makkelijker te rijden en het staken was in de stap en draf weg. Inmiddels reed ik haar steeds meer alleen omdat ze betrouwbaarder en rustiger werd. Ik had alleen nog niet gegaloppeerd…

Leuk om te lezen en op de hoogte te blijven hoe het met Roos gaat! Spannende tijd!Succes!